2 Chronicles 1
1 Solomoni, biri i Davidit, e forcoi mbretërimin e tij. Zoti, Perëndia i tij, ishte me të dhe e bëri të madhërishëm.
2 Solomoni foli me mbarë Izraelin, me kryemijësat e me kryeqindësit ushtarakë, me gjyqtarët, me të gjithë prijësit e mbarë Izraelit dhe me krerët e familjeve.
3 Ai dhe gjithë kuvendi që ishte me të, shkuan në faltoren në vend të lartë, që ndodhej në Gibeon, sepse atje ishte tenda e takimit të Perëndisë, që e kishte punuar Moisiu, shërbëtori i Zotit, në shkretëtirë.
4 Por Arkën e Perëndisë Davidi e kishte sjellë nga Kirjat Jearimi në vendin që kishte përgatitur për të, në tendën që kishte ngritur në Jerusalem.
5 Altarin prej bronzi që kishte punuar Becaleli, biri i Uriut, të birit të Hurit, e kishte vendosur para tendës së Zotit në Gibeon. Atje kishte shkuar të këshillohej Solomoni me tërë kuvendin e Izraelit.
6 Solomoni shkoi, pra, para Zotit, tek altari prej bronzi, që ndodhej te tenda e takimit, dhe mbi të kushtoi një mijë fli shkrumbimi.
7 Atë natë, Perëndia iu shfaq Solomonit e i tha: «Kërko ç'të duash e unë do të ta jap».
8 Solomoni i tha: «Ti ke treguar mirësi të madhe me atin tim, Davidin dhe më ke bërë mbret në vend të tij.
9 E tani, o Zot, Perëndi, le të përmbushet premtimi që i bëre Davidit, atit tim. Më ke vënë të mbretëroj mbi një popull të madh sa rëra e tokës.
10 Më jep, pra, urtinë dhe dijen për ta udhëhequr këtë popull, sepse kush mund ta udhëheqë popullin tënd kaq të madh?».
11 Perëndia i tha Solomonit: «Fole me gjithë zemër dhe nuk më kërkove as pasuri, as prona, as lavdi, as vdekjen e armiqve e as jetë të gjatë për veten tënde, por më kërkove urti e dije për të udhëhequr popullin tim, mbi të cilin të vura të mbretërosh.
12 Prandaj po të jap urti e dije, dhe madje, edhe pasuri, prona e nder që nuk i ka pasur asnjë prej mbretërve para teje e nuk do t'i ketë askush pas teje».
13 Atëherë Solomoni u largua nga vendi i lartë në Gibeon, ku ndodhej tenda e takimit, dhe u kthye në Jerusalem për të mbretëruar mbi Izraelin.
14 Solomoni mblodhi edhe qerre e kalorës. Ai kishte një mijë e katërqind qerre lufte dhe dymbëdhjetë mijë kalorës. Disa qerre e kalorës ai i mbajti pranë vetes në Jerusalem, ndërsa të tjerat i shpërndau nëpër qytetet ku rrinin qerret.
15 Mbreti ia kishte dalë t'i bënte argjendin e arin në Jerusalem të begatë sa gurin. Druri i cedrit, po ashtu, ishte me shumicë sa fiku që rritej në Shefelah.
16 Kuajt Solomonit ia sillnin nga Egjipti dhe Keveja. Vetë tregtarët e mbretit i blinin kuajt në Keve.
17 Qerret e luftës i sillnin nga Egjipti dhe një qerre kushtonte gjashtëqind sikla argjendi, ndërsa një kalë njëqind e pesëdhjetë. Tregtarët e mbretit u shisnin nga këto qerre e kuaj edhe të gjithë mbretërve të hititëve dhe mbretërve të Aramit.
18 Solomoni vendosi të ndërtojë një tempull për nder të emrit të Zotit dhe një pallat mbretëror.